Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Ut bacillum aliud est inflexum et incurvatum de industria,
aliud ita natum, sic ferarum natura non est illa quidem
depravata mala disciplina, sed natura sua.

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur
nec in contrariis.

Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.
Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
Tu quidem reddes;
Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.

Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Cumque ipsa virtus efficiat ita beatam vitam, ut beatior esse non possit, tamen quaedam deesse sapientibus tum, cum sint beatissimi;
At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est.

Duo Reges: constructio interrete. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Iam in altera philosophiae parte. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Cave putes quicquam esse verius.

Ex quo magnitudo quoque animi existebat, qua facile posset repugnari obsistique fortunae, quod maximae res essent in potestate sapientis.

Bork: Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo, mari, terra, ut poëtice loquar, praetermissa sit;
Bork: Sed fortuna fortis;
Sedulo, inquam, faciam.: Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Nulla erit controversia.: Verum hoc idem saepe faciamus.
Sed haec omittamus;: Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Quid de Pythagora?: Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis. At iam decimum annum in spelunca iacet. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Omnis enim est natura diligens sui. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.